حسرت بزرگ

خب میتونم بگم امروز حالم به وضوح خیلی بهتر بود. صبح همسر به جای آب جوش و لیمو یا چای و عسل (با طعم مریضی) واسم یه فنجون کاپوچینو گذاشته بود ( با طعم زندگی;) )سرفه و عطسه هست اما قابل تحمله... اشتهام بهتره و بیشتر غذا می خورم... و اونقدر انرژی و توان و حوصله دارم که اگه تو گوشم یه آهنگ شاد بخونه باهاش یه قرِ ریزی هم میام!  :))عصر از شرکتی که ازش ۳۰ یورو طلب داشتم یه ایمیل دریافت کردم که به جاش یه کارت هدیه ی ۵۰ یورویی برام فرستادن! خیلی عجیب و دور از باور بود.. مثل یه کادو... یه هدیه....ربطی نداره ولی یه جایزه واسه صبوری این روزهام شاید! فردا یه تست دیگه میدم و امیدوارم زودتر منفی بشم، چون مراقبت از عدم سرایت بیماری خودش کار سختیه و مُردم از بس بعد هر دستشویی رفتن پشت سرم همه جا رو ضدعفونی کردم.+ ممنون از کسایی که خصوصی پیام دادن و نگران حالم شدن؛ اصلا فکر نمی کردم اینجا رو اینهمه آدم می خونن و با جدیت پیگیری می کنن! دمتون گرم :)+ ممنون از همسر که این روزا یه تنه تمام بار خونه روی دوشش بود به اضافه ی مریضداری که خودش کلی کاره... و با صبوری و مهربونی تو روزای سخت کنارم بود و هر غری زدم لی لی به لا لام گذاشت.( میدونم اینجارو میخونی :*)+ ممنون از اون که اون بالاس... که همیشه هست... که خیلی دوسم داره.... که یه دونه ست!  حسرت بزرگ...ادامه مطلب

داشتم فکر می کردم من ضعیف ترین وریانت کووید تا بحال رو گرفتم که دکتر به همون تست سریع خونگی خودم بسنده کرد و یه پی سی آر نگرفت و حتی هیچ دارویی هم برام ننوشت و گفت فقط استراحت کن و مایعات و ویتامین زیاد بخور تا دوره ش بگذره .... اینجوری ناک آوت شدم و قشنگ از پا افتادم ... وای بحال اونا که همون اوایل سویه های خطرناکتر رو گرفته بودن.... بدون واکسن و هیچی... بیخود نیست اینهمه آدم مُرد با این ویروس.... هیچ شوخی بردار نیست!+ آخر این سرفه ها می کشه منو!+ قرنطینه فرصت خوبیه واسه فکر کردن به آدما... کاش میشد تو دنیای واقعی هم رو رفتار آدما هشتگ گذاشت تا فقط اون ابعاد وجودیشونو که دوس داری دنبال کنی و رو اونایی که دوس نداری اصلا کلیک نکنی و نبینیشون!+ تستم امروز هم مثبت شد، باید صبورتر باشم.+ مراقب خودتون باشین... ایران معمولا یکی دو ماه بعد از اروپا نشانه های موج جدید رو نشون میده! حسرت بزرگ...ادامه مطلب

از علائم بیماری تقریبا فقط سرفه ش مونده... به اضافه ی خستگی و نفس نفس زدن بعد از هر فعالیت کوچولویی! ولی تستم امروز هم مثبت شد! :(دیگه حس می کنم در و دیوار این اتاق داره بهم فشار میاره.... تحمل شرایط ایزوله و قرنطینه برام دیگه سخت شده... دلم میخواد برم نیم ساعتی تو فضای آزاد قدم بزنم و هوا بخورم ولی میترسم باعث انتقال ویروس به یکی دیگه بشم. درست یه هفته ست که پامو تو آشپزخونه و پذیرایی خودم هم نذاشتم !! اگه یه دوش آب سرد نمی گرفتم واقعا اعصابم کم آورده بود!همسر و دختر هم دیگه خسته شدن... گند زده شده به تعطیلات تابستونیشون :( حسرت بزرگ...ادامه مطلب

بعد از مدتها اجازه دادم دخترم با دو تا از دوستاش قرار بذاره و تو فضای سبز جلوی خونه مون با هم بازی کنند. خودم هم پایین نرفتم تا حسابی احساس بزرگ شدن و مستقل بودن بهشون دست بده و فقط از پنجره گاهی نگاهشون کردم و از خوشحالیشون کیف کردم.... یکبار هم که بدو بدو حسابی از نفس انداخته بودشون براشون شکلات و آب پرتقال بردم.

چقدرررر دلم میسوزه برای بچه های این زمونه... به قدر کافی تنها بودند، کرونا هم شد قوز بالا قوز! 

حسرت بزرگ...

از این ور و اون ور و آسمون و ریسمون میگه و میگه و میگه... بعد از ۲۵ دقیقه بالاخره می پرسه: تو خوبی؟ چه خبر؟ حتی منتظر جوابم هم نمی مونه و یه موضوع جدید واسه تعریف کردن یادش میاد! 

عصبانی میشم اما به روی خودم نمیارم تا دلخورش نکنم...وقتی قطع می کنیم کلی حرف داشتم که نزدم! با پشتِ دست گونه مو ناز می کنم و آروم میگم: مریمِ طفلی!

حسرت بزرگ...

 هنوز چشمامو وا نکرده می دوئم تو آشپزخونه سراغ سبزه هام ببینم چند میلیمتر قد کشیدن! امسال برای اولین بار توی خاک گلدون کاشتمشون که بیشتر برام بمونن :) کمی آب می پاشم روشون و میذارمشون پشت پنجره ی بالکن ؛ اگرچه آفتابی وجود نداره، آسمون ابریه و بارونی....

گفتم" آسمان ابری".... چقدرررر آهنگ جدید همایون خوبه...هر روز گوش میدم:

"چه کرده ای که پس از تو.... به هرکجا که تو بودی... غمی نشسته به جایت"....

صداش آدمو بغل می کنه!

حسرت بزرگ...

باید یک روز در میون بره مدرسه؛ اما ساعتشو تنظیم کرده که هرروز زنگ بزنه! 

یه روز برای اینکه حاضر شه بره مدرسه...

یه روز برای اینکه از جای خودش بلند شه بیاد جای من، خودشو جا کنه زیر پتوم، سرشو بذاره رو بازوم... و نیم ساعت دیگه تو بغل من بخوابه!

و من از خُدامه هیچ وقت مدرسه ش هرروزه نشه!

حسرت بزرگ...

امروز اپ رادیوجوان رو که باز کردم یه استوری گذاشته بود از آهنگ هایی که تو سال گذشته بیشتر از همه پلی کردم و از خواننده هایی که سال پیش بیشتر گوششون کردم. به ترتیب رضا بهرام، حجت اشرف زاده، شادمهر و 25 باند !!

خیلی جالب بود و باید بگم اصلا خودم فکرشو نمی کردم که ناخودآگاه اینا رو بیشتر گوش دادم...

سوپرایز خوبی بود ... اما الهی شکر که فقط در مورد موسیقی صدق می کرد ... فکر کن یه نفر در مورد سایر فعالیت ها در سال ۹۹ هم ازت آمار میگرفت! خخخخخ

حسرت بزرگ...

"سال" یه گوشه ایستاده و آماده شدنمو تماشا می کنه....

نرگس و سنبل کاشتنمو؛

هفت سین چیدنمو.

معطلِ منه که براش دامن ِگلدار بپوشم و لبامو قرمز کنم...

تا "تحویل" شه!

+ مبارک باشه :)

حسرت بزرگ...

این روزا از فکر کردن به مامان و بابا، دلم که هیچ.... نفسم هم تنگ میشه!

ویدئوکال های هرروز هم هیچ کمکی نمی کنه.... فقط باید چند روز حسااابی کنارشون باشم و از نزدیک نگاهشون کنم ... لحظه به لحظه!

مامانو وقتی لباس میندازه تو ماشین....

بابارو وقتی نماز می خونه....

حسرت بزرگ...